Ok ik vermaak me prima hier in het yoga dorp. Ik heb nog geen yoga les gedaan want ook hier in Indo slaap ik blijkbaar graag uit, maar dat mag de pret niet drukken. Voordat ik vertrok vroeg ik me af of ik het wel leuk zou vinden om alleen te zijn en of ik me dan niet zou gaan vervelen. Nu blijkt dat ik heel goed ben in mezelf vervelen; massages, beetje hangen bij het zwembad, biertje, zoeken naar eekhoorns, beetje de locals lastig vallen, voor me uit turen, ik heb het er maar druk mee.
Onderweg naar het centrum kom ik langs het apen bos. Ook hier heb ik "goeie" herinneringen aan uit mijn vorige reis. Het verhaal wat ik hierover had geschreven heette 'Monkey pee on me' .... dit keer ga ik dus niet door het apen bos maar er nét langs, over het pad van de locals. Ook staat er een groot hek tussen mij en het bos, wat dikke prima is. Deze beestjes zijn namelijk geen lieverdjes kan ik me nog goed herinneren. Ze jatten zo je zonnebril van je hoofd (alleen de dure merken) Voor geen goud ga ik voor m'n lol met een banaan dat bos in. Dat liep vorige keer voor een klein meisje met een tros bananen niet zo best af. (Klein apen- trauma'tje voor het meisje denk ik) Ik kwam er nog "goed" vanaf met alleen een onder gezeken t-shirt...
Ik dwaal wat door de drukke straten in het centrum en geniet van alle herkenbare dingen; De verborgen tempels, de eetkarretjes waar naar mijn idee altijd dubieuze 'balletjes'(?) in lijken te zitten. De offers overal op straat waar je soms bijna je nek over breekt ( denk aan beetje hetzelfde effect als met een bananenschil), de vrouwtjes zittend op hun stoepjes die met altijd hetzelfde stemmetje "Helloooooo miss" roepen. En de stoepen die op de een of andere manier nooit normaal recht blijven lopen, maar als een soort 'obstacle run' omhoog en omlaag gaan, met daartussen steeds een dodelijk gat van een put. Allemaal van die heerlijk herkenbare dingetjes.
Ook de regen komt nu weer met bakken uit de lucht. En na mijzelf twee uur te hebben verveeld in koffie barretjes besluit ik toch maar zo'n lekker plastic geel poncho'tje te scoren. Top, looking good.
Verder is heel Bali zwaar aan het bidden voor Mount Agung, en dat ruik je. Naast de asdeeltjes die soms uit de lucht komen dwarrelen wordt ik overal bedwelmd door grote wolken wierook, heerlijk vind ik dat. Met een dikke glimlach snuif ik dan de wierook (met hoogstwaarschijnlijk ook wat vulkanische as deeltjes) zo diep mogelijk op.
De luchthaven was/ is een paar dagen dicht en ik merk dat de yoga mensen hier steeds iets minder zen zijn. Mijn maat in Australië die ik ga bezoeken maakt zich in ieder geval geen zorgen en zei "See you friday mate"... ik ga nog maar even een wierrookje branden.